Portrait # 1: Camille Nemoz

Deze maand brengt Safframé het parcours in beeld van een gedreven, cultureel diverse danseres te Parijs. Het verhaal van een sportieve kindertijd in België, jongleren met data in Parijs, tot en met dansstages te New York. Een kennismaking met Camille Nemoz

ID

• Belgisch-Franse danseres en fraude-analist
• Graduaat Marketing & Communicatie, 2007
• Creatieve bakster die vooral haar lekkernijen deelt
• Culinaire tip: restaurant Levantine, op de hoek van de rue Bichat en rue Alibert te Parijs, quartier République. Eethuis met specialiteiten uit Israël

---

Het is avond wanneer we bellen om het interview op te nemen, Camille heeft een lange dag, bestaande uit telewerk en danslessen in de studio achter de rug. Eens zij over dansen begint te praten valt ze echter niet meer te stoppen…

Blijven bewegen

Camille beschrijft dans spontaan als de grote liefde van haar leven. Op 8-jarige leeftijd kreeg ze voor het eerst les in de Academie van Hoeilaart. Haar talent bleef niet onopgemerkt: dansleerkracht Sim Vandenbos raadde Camille’s ouders aan om haar auditie te laten doen bij het KBA (Koninklijke Balletschool Antwerpen). Ze slaagde voor de auditie maar besloot toch om zich verder toe te leggen op de gymnastiek lessen die ze eveneens volgde. De soepelheid die in de turnlessen verder uitgediept werd beïnvloedde haar latere dansstijl. Na een pauze van enkele jaren voelde Camille op 17-jarige leeftijd een sterke drang om zich terug op het dansen te richten omdat ze zich daarin echt helemaal kon uitleven. Dat uitleven gebeurde wekelijks in de lokalen van K-Danse in Brussel. Sindsdien is zij niet meer gestopt, de (dans)trein was vertrokken!

Analyses & Sacochen*

Naast haar passie voor dans bouwde Camille ook een mooie loopbaan uit in het domein van luxegoederen. Kort na het afronden van haar studie Marcom ging zij aan de slag als junior accountmanager bij een reclamebureau. Camille vertelt vooral graag over haar baan bij Louis Vuitton, waar ze als klantenadviseur begon en op korte termijn evolueerde naar de functie van fraude-analist, deze functie oefent ze vandaag uit bij Groupe LVMH.

Opmerkelijk is dat Camille toen na de kantooruren tot wel 15 uur per week danste. Dit deed ze ondertussen reeds op semiprofessioneel niveau bij Brusselse dansschool Accordanse in het domein van de klassieke dans. Op mijn vraag hoe zij beide activiteiten combineerde, antwoordt ze dat dansen haar meer energie gaf, ook tijdens drukke momenten op het werk. De uitdrukking fuelled by passion past hier mooi.

Ongeveer drie jaar geleden begon voor Camille een belangrijke verschuiving: ze vroeg een part time werkschema aan om haar dansnetwerk verder uit te breiden en … audities te doen in Parijs.

La Ville Lumière

Na een geslaagd ingangsexamen bij de Ric Odoms school verhuisde Camille naar Parijs. De aanpassing aan haar nieuwe woonplaats had aanvankelijk wat tijd nodig: “Parisiens zijn niet zo open, ze blijven nogal onder elkaar. Wel leerde ik mensen kennen die van overal ter wereld naar hier zijn gekomen. “

Elke week heb je in Parijs de keuze uit een groot aanbod aan activiteiten waaronder avondlessen dans, waaronder Modern Jazz bij voorbeeld .”

“Tijdens een dansles ‘op hakken’ merkte ik dat er ook mannen naar de les kwamen. Het was even wennen aan heren op hoge schoenen maar het is wel cool dat deze cursus loskomt van de stereotypes.”

Het valt haar ook op dat mensen er iets meer dan in België hun tijd buitenshuis doorbrengen. “ Je kan in Parijs regelmatig genieten van Street art en dans. Tijdens de week zijn winkels er laat open en op zondag kan je ook gaan shoppen.”

Camille’s internationale ambities reiken nog verder dan ‘La Ville Lumière’: Via een Martha Graham stage [red. Martha Graham was een gerenommeerde danseres met een unieke kijk en invloed op ballet-dans] kreeg ze met behulp van leerkracht Raphael Molina een beurs om dansstage te lopen in New York. Camille greep deze kans met beide handen en stak voor het eerst in haar leven de Atlantische oceaan over. Tijdens haar stage in de VS was zij naast de lessen ook onder de indruk van de New Yorkse openheid. “Multiculturaliteit vormt er volgens mijn ervaring daar geen probleem, wat telt zijn je competenties en jouw attitude. Ik werd er goed ontvangen en zie NY als een boost voor mijn danscarrière.”

Wat ben je aan het doen?

“Momenteel dans ik bij het Ethno Ballet gezelschap van Parijs, deze balletstijl is gebaseerd op de 7 vrouwelijke archetypes [red. bvb de pionier, de zorgzame vrouw, de stille kracht, etc…]

“Van zodra reizen terug kan en mag ben ik van plan om opnieuw auditie te doen voor de teacher training bij Martha Graham te New York om later zelf les te geven of een opleiding te organiseren. Daarnaast wil ik nog beter worden in het dansen van Lyrical Jazz.”

Naast haar vaste functie, de danstrainingen- en stages werkt Camille ook als model. In de foto’s is vaak een sportieve invalshoek terug te vinden, of course. Deze beelden zijn te bewonderen via instagram: @camillerivkah

Work/Life balance

Dit onderdeel speelt een belangrijke rol in de portretreeks. De bedoeling is om een realistisch beeld te tonen van evoluties in het leven (en de loopbaan) van de geïnterviewde, een beeld waar anderen zich mogelijk in kunnen herkennen, ongeacht hun achtergrond.

Hoe ligt deze balans bij Camille?

“Ik probeer consistent op hetzelfde tijdstip in bed te kruipen en een vast ritme aan te houden in mijn dagen. Veel feesten en drinken hoort daar niet bij: pas de fêtes alcoholisées.” Dat betekent echter niet dat de boog voortdurend gespannen staat: het weekend staat synoniem voor me-time en bijpraten met vrienden. Tijdens dat bijpraten wordt er ook lekker gegeten: ” de Rue des Rosiers in de buurt Le Marais is een fijn plekje in de stad, ik koop er lekker brood en joodse gerechtjes om te delen met vrienden.” Camille deelt een fijn recept om hartige aardappelpannenkoekjes of Latkes te maken, de Latkes kan je zowel als onderdeel van een hoofdschotel of als voorgerechtje eten.

Levenslessen

Tot slot wil ik graag te weten komen welke wijsheden Camille met de huidige generatie wil delen.

Als de vastberaden danseres die ze is geeft zij het volgende mee: “Doe wat je blij maakt, zelfs als men jou dat wil verbieden, ongeacht of jouw droom nou is om tandarts of danser te worden”. Camille vertelt dat zij qua gestalte iets te klein is om bij bepaalde gezelschappen te dansen (men kan een minimumlengte vereisen, zoals dat bij modellenwerk ook gebeurt). Toch blijft zij naar alternatieve mogelijkheden zoeken, na ons gesprek kan ik beamen dat dit haar aardig lukt. Stapsgewijs evolueert Camille naar haar doelen, wat een investering van de nodige tijd, middelen en zweet vraagt want: ‘Ge hebt niet voor niets’.

* Een sacoche is een handtas, het is een Frans woord dat in Vlaanderen op een casual, informele wijze gebruikt wordt.

*credit voor de foto uit de collage: Lea Souffan

*Dit artikel is ook beschikbaar op het journalistieke platform Misflits